Nuri Pakdil’le Dönüş

Yine öyle yeni doğan / Bir ay gibi / Parıl parıl parıldar mı Gözleri Nuri Pakdil’in..

Osman SARI (Son Şiiri)

Yine öyle yeni doğan
Bir ay gibi
Parıl parıl parıldar mı
Gözleri Nuri Pakdil‘in

Yine öyle kulağımda
Hâlâ çınlar billur sesi
Yakar kavurur bizleri
Sözleri Nuri Pakdil’in

Düş gören atın yemidir
Elindeki sefer tası
Sofrası yoksul sofrası
Sırtında derviş hırkası
Giydiği Nuri Pakdil’in

Gökyüzü kararmış dostlar
Zulüm bürümüş bu çağı
Afganistan dağlarında
Yetim çocuk elindeki
Son lokma kuru ekmeği
Kapıvermiş Amerika
Onun içindir sabırla
Öksüzler yetimler için
Toplar topraktan başağı
Elleri Nuri Pakdil’in

Peynir ve bir kaç zeytin
Bir kaç dilim ekmek ile
Tencerede kuru aşı
Onu da bir kaç dostla
Yaşar paylaşı paylaşı
Ama gidemez bilirim
Özlemiş canım Maraş’ı
Gözleri Nuri Pakdil’in

Ne altını ne gümüşü
Yalnız Hakk iledir işi
Azığıdır heybesinde
Kuru ekmek yoksul aşı
Yediği Nuri Pakdil’in

Sanki deli ve divane
Koşup duran bir at gibi
Bir o dağı bir bu dağı
Bir yukarı bir aşağı
Kuşandığı gökkuşağı
Belinde Nuri Pakdil’in

Şiirimin asî sesi
Göğe yükselen öfkesi
Kaynayıp taşan öfkesi
Yankılanır kulaklarda
Bu çağda her kelimesi
Sanki sonsuzluk bestesi
Sözleri Nuri Pakdil’in

Osman SARI